Aziz Nesin'ce Aşk

         Kız, sen delirdin mi?

          Surname''ye de eve de hepsine boşver, dolu dolu yaşa. Madem ki bir aşkın var, ne güzel, tadını çıkar... Sanki ayıp bir şeymiş de utanıyormuşsun gibi yazmışsın bana... her şeye boşver ve aşkı yaşa... İlle de büyük aşk olması gerekmez; yaşanan her aşk büyüktür, yeter ki tadını çıkarmasını bil... ', 'Çok büyük umutlar bağlama, yarını hiç düşünmeden, günü gününe sev, sevinin tadını çıkar...

Sevide geleceği düşünürsen askı bombok edersin.

Sakın haaa... sonsuz monsuz diye herifin başını yeme... her şeye boşver; öylesine sev ki, sevdiğin erkeği bile umursama, salt kendin için sev, bencilce yaşa aşki, bütün maddesiyle... Yaşamdan elinde kala kala salt yaşadığın seviler kalır sonunda, ne surname, ne eczacilik, ne şu, ne de bu... Bütün onlar, aşkı yaşamak için gerekli olan ne yazık ki gerekli Olan gereçlerdir. Aslolan aşktır yaşamda... dolu dolu, dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye aşkı yaşayarak sev... iki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme... İster sürer, ister sürmez... sen o anı yaşa yeter ki...

Yitirdiğin zaman; yaşadıklarını kazanmış olacaksın... Sonunda elbet yitireceksin, ama yitireceğini hiç düşünme; çünkü aynı zamanda kazanmışsındır da... Anılar kazanıyorsun daha ne... iç o zaman, sarhoş ol... yüce yüce şeyler düşünme severken, seviyi berbat edersin; çünkü sevinin kendisinden daha yüce bir şey olamaz...

          Aferin sana seviyorsan, seviliyorsan...sakın kuşkulara kapılma. Herifi didikleme, yiyip bitirme... Türk karıları genellikle bir beladır çünkü, batası gelenekleri, görenekleri öyle... Sakın bu aptallığı yapma... severken yirmi yıl sonrasını değil, yirmi dakika sonrasını bile düşünme, sevinin içine edersin... an an yaşa, derin derin hem de... afferin sana... çok sevindim. İşe güce boşver...

Artık sana ne surname''yi, ne de başka şeyi soruyorum. Keyfince yaşa, sev... sevildikçe sev, sevilmeyince de tastamam boşver ve o zaman o güzelim yalnızlığına sarıl... o yalnızlık ki, bütün sevilerden daha güzeldir ve sonunda onun koynuna girmek için kendi kollarımızla kendimizi sararız... o zaman da hiç üzülmeyeceksin. Çünkü nasıl olsa, sığınacak bir yalnızlıgımız var; günün birinde anamız bile bizi bırakır gider, ama o yalnızlıgımız, biz yasadıkça bizi hiç birakmaz... severken bunları düşünme, lütfen yarınsız sev ki, sevinin tadını çıkarasın. Hadi, sevgiyle öperim.

yaşa sen...

          Aziz Nesin / Yarım Kalmıs Öyküler