Cam Tavan Sendromu

Bilim adamları pirelerin farklı yükseklikte zıplayabildiklerinigörürler. Birkaçını toplayıp 30 cm yüksekliğindeki bir cam fanusun içinekoyarlar. Metal zemin ısıtılır. Sıcaktan rahatsız olan pireler zıplayarakkaçmaya çalışırlar ama başlarını tavandaki cama çarparak düşerler.Zemin de sıcak olduğu için tekrar zıplarlar, tekrar başlarını camavururlar. Pireler camın ne olduğunu bilmediklerinden, kendilerini neyinengellediğini anlamakta zorluk çekerler. Defalarca kafalarını cama vuranpireler sonunda o zeminde 30 santimden fazla zıpla(ya)mamayı öğrenirler.Artık hepsinin 30 cm zıpladığı görülünce deneyin ikinci aşamasınageçilir ve tavandaki cam kaldırılır. Zemin tekrar ısıtılır. Tüm pireler eşityükseklikte, 30 cm zıplarlar! Üzerlerinde cam engeli yoktur, daha yükseğezıplama imkanları vardır ama buna hiç cesaret edemezler.Kafalarını cama vura vura öğrendikleri bu sınırlayıcı 'hayat dersi'nesadık halde yaşarlar. Pirelerin isterlerse kaçma imkanları vardır amakaçamazlar. Çünkü engel artık zihinlerindedir. Onları sınırlayan dış engel(cam) kalkmıştır ama kafalarındaki iç engel (burada 30 cm'den fazlazıplanamaz inancı) varlığını sürdürmektedir. Bu deney canlıların neyibaşaramayacaklarını nasıl öğrendiklerini göstermektedir.Bu pirelerin yaşadıklarına 'cam tavan sendromu' denir. Bir insanıngelebileceğine inandığı en üst nokta, onun cam tavanıdır.  Cam  tavanınızhayallerinizin tavan yüksekliğini gösterir. İnsan inandığına denktir,yapabileceğini düşündüğü kadardır.